Każde dziecko powinno mieć dom - to wydaje się oczywiste. Są jednak dzieci pozbawione domu, opieki, krzywdzone, osierocone, porzucone. Rodzice tych dzieci nie żyją bądź znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej. Wówczas kiedy rodzice biologicznie nie mogą zapewnić potrzebnej opieki swoim dzieciom, otacza się je różnymi formami pieczy zastępczej. Inni dorośli przejmują odpowiedzialność za to, aby dzieci miały szansę nadal żyć i wychowywać się w rodzinie.

Zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w przypadku niemożności zapewnienia opieki i wychowania przez rodziców, dziecko umieszcza się w pieczy zastępczej. System pieczy zastępczej to: zespół osób, instytucji i działań mających na celu zapewnienie czasowej opieki i wychowania dzieciom w przypadkach niemożności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców. Pieczę zastępczą dzielimy na rodzinną i instytucjonalną.

Formami rodzinnej pieczy zastępczej w myśl ustawy o wspieraniu rodziny i systemie rodzinnej pieczy zastępczej są:

  1. rodziny zastępcze:
    • spokrewnione,
    • niezawodowe,
    • zawodowe, w tym zawodowe pełniące funkcję pogotowia rodzinnego i zawodowe specjalistyczne;
  2. rodzinne domy dziecka.

Czym jest rodzinna piecza zastępcza?

Najprościej mówiąc rodzice zastępczy lub prowadzący rodzinny dom dziecka w zastępstwie rodziców biologicznych sprawują bieżącą opiekę nad dzieckiem.

Rodzinę zastępczą lub rodzinny dom dziecka tworzą małżonkowie lub osoba niepozostająca
w związku małżeńskim, u których umieszczono dziecko w celu sprawowania nad nim pieczy zastępczej.

Rodzinę zastępczą spokrewnioną tworzą małżonkowie lub osoba niepozostająca w związku małżeńskim, będący wstępnymi (dziadkowie) lub rodzeństwem dziecka.

Rodzinę zastępczą zawodową lub rodzinę zastępczą niezawodową tworzą małżonkowie lub osoba niepozostająca w związku małżeńskim, niebędący wstępnymi lub rodzeństwem dziecka.